تصور کن...
يكشنبه, ۱ مهر ۱۳۹۷، ۱۲:۰۰ ق.ظ
تمام شهر را رفتم شبی بازو به بازویت
به سر مهتاب و من غرق رخ زیبا قمر رویت
گذر کردیم از دکان و مرغان تا به مقصد کلبه عشاق
دلم میخواست جان باشی و من پهلو به پهلویت
تصور کن نشستی روبروی جنگل پُر مه کنار من
تو صحبت میکنی من سر نهادم روی زانویت
بهشت آغوش امن توست وقتی دور از این دنیا
بغل وا میکنی تن میسپارم دست جادویت
پر از آرامشم وقتی که انگشتام در موهات
مرا هی میکشد تا چشمهای زیر ابرویت
حسادت میکنم حتی به گلهای متکایی
که چون پیچک گل پُر ناز می پیچند در مویت
تنت را مرمر از جنس خداوندی تراشیدند
یقین دانم خدا خود مات چشمان پری خویت
برایم زندگی چیزی به غیر از با تو بودن نیست
ببر این اختر تنها، ته دنیا شبی بازو به بازویت...
- ۹۷/۰۷/۰۱
مثل همیشه بسیار زیباست
من دئدیم عاشیقم آی قیز، سن دئدین بوشلا آماندی
من دئدیم سنده گوزوم وار، سن دئدین سئوگیی یالاندی
من دئدیم شعمه تای اول سن، منده پروانه تک اوللام
سن دئدین بیر دایان اوغلان، بول بو یول درده سالاندی
من دئدیم هئچ بولوسن کی نئیه بو کونلوم اولوب بیر کاسا قان
سن دئدین بللیدی گوز اوخ دی، قاشیمدا کی کاماندی!!!!!
من دئدیم سئوگی منی بیر قوجا اوغلان الیپب
سن دئدین آی قوجا مجنون یئری گئت لیلی جاواندی...