زهـــــــره نســـــاجیان

دل نوشته های ☆تک ستـــــــاره☆

زهـــــــره نســـــاجیان

دل نوشته های ☆تک ستـــــــاره☆

۱ مطلب در آبان ۱۳۹۳ ثبت شده است


روز را شب آرزو دارم که مهتابش تویی

کهنه قلب من عتیقه، خاتمی قابش تویی

 

من شدم مات ِ خط چشم سیاه ِ سرمه کوب

نسخۀ خطّی فراوان، لیک نایابش تویی

 

لرزه بر تن میزند برفی تن پُر ناز تو

انزلی مردابم و چون قوی تالابش تویی

 

دست من اندر پی دستان تو آواره است

زهره نه شیرین شوم آنجا که فرهادش تویی

 

هر که نا آرام آید سوی تو با قلب پُر

میشود آرام گویی قرص اعصابش تویی

 

آسمان سنتور و باران کوک با چشمان توست

پلک بر هم، میزند نم... چونکه مضرابش تویی

 

جام چشمانت لبالب می، بنوشان چشم من

جان دهم من بر سر عهدی که پیمانش تویی

 

کلبۀ ویران دل قصری شود با مقدمت

من غلامم تا ابد جاییکه اربابش تویی

 

قبله ام آغوش تو، لبها همی پابوس تو

تا قیامت سجده ام آنجا که محرابش تویی

 

گر شبی نیمه شبی تب جامه پوشد بر تنت

عاشقم من بر طبابت زانکه بیمارش تویی

 

عاشقی درد است و درد عاشقی عشق من است

من مریضم تا ابد زیرا که درمانش تویی

 

مرهمی بر قلب خسته با کلام نافذت

غم نمانَد بر دل آنکس که غمخوارش تویی

 

من به پای عشق تو جان میسپارم همچو حُر

هندی... و سوزد جگر دانم که خونخوارش تویی

 

حضرت نوحی امان ده تا که همراهت شوم

رهسپارم من به آن کشتی که سکانش تویی

 

زهره اسماعیل تو میگردد، ابراهیم باش

پیش پا قربان کند جان را که جانانش تویی

 

مرده دل از هجر تو، باز آ  کنار اخترت

چون مسیحا دم نفس بر جان بی جانش تویی

 

جان بخواهی حاضرم، هر آنچه خواهی میکنم

گوش جان را میسپارم چونکه فرمانش تویی

 

نقطۀ آغاز عشقی در دل هر عاشقی

هر که شد دیوانه ات تعبیر بی خوابش تویی

 

" تا شقایق هست آری زندگی باید نمود "

من به شعر آرم کلامی را که سهرابش تویی

 

با تو بودن آرزویی تا ابد شاید محال

خوش بحال هر کسی دلتنگ و بی تابش تویی

 

زهره میسوزد دلش تا ماه میگیرد رخش

باش و هر دم باش ماهش، گر که خواهانش تویی

 

  • ☆زهــــــــــره تک ستــــــــــاره☆