زمینی شدنم مبـــــــــارک...!!

فرخنده میلادت مبارک تک ستاره

دم ها به سینه حبس و دلها بیقراره

اردیبهشت زیباترین فصل بهاره

بارون و گل سبزه فراوونه هواره...

 

ماهت نشسته پشت ابر رو بر گرفته؟

خدا که هست، کنارته عیبی نداره

اخم و کنایه نو به نو از سر گرفته؟

مهم به یادت بودنه فرقی نداره!

 

بارون نشه چشمای آهوی تو امروز

میلادته... عزیز دل شگون نداره

چشم دلت رو عاشقونه سوی حق دوز

عشقی که در قلب توئه مجنون نداره

 

کلاغ پَر و گنجشک پر و مه پَر پَرونه

با اینهمه به راهشه چشم انتظاره

عاشقترین زن زهرۀ ابرو کمونه

از رو زمین تا آسمون امیدواره

 

اردیبهشت روی زمین همچون بهشته

غِلمان من شو، من فرشته... ماه پاره

زیباترین عشقو خدا بر ما نوشته

مهمان شو امشب در کنار تک ستاره

                                                                                        

از ناز خود کم کن بیا غرق نیازم

از آتش عشقت تنورم پر شراره

یکتا دلم را بر دل نازت ببازم

تنها به تو... قسم به اسماء جلاله

 

تصــــــــرف عـــــــــــــدوانی...!

سهم دنیای من از عشق پُر از تنهاییست

حسرتی مانده به دل، چشم ترم دریاییست

گر ز حکمت به برم بسته دری، میدانم

پیش رو باز ز رحمت همه دم درهاییست

به دلم بس که نشاندست زمان، رنج و بلا

گریــــــۀ ابر مرا زمــــزمــــۀ لالاییست

دلخوش از عشق کسی نیستم ای اهل ریا

به خداوند که معشوقۀ من بالاییست

قصۀ دل همه با نام حق آغاز کنم

که همی یاد خدا عُروة بس وثقاییست

دل به دریا زنم و سوز دلی ساز کنم

عاقبت کوس " انا العشق" مرا رسواییست

چند وقتیست که بازیچۀ عشقش شده ام

گر چه بازیچه شدن نیز خودش دنیاییست

من که زال از غم هجران و فراقش شده ام

گوشه چشمی ز نگارم اثرش بُرناییست

دل من را بربود از کف و رفت از بر من

این تصرف که بکردست مرا، عُدوانیست!

دانم از دوری دلبر رود آب از سر من

زهره آخر ز فراق مه خود قربانیست...