حـــــــاذق طبیب عـــــــالم...

" به نامش و به یاری اش "

حاذق طبیب عالم، گر از سفر نیاید

بر زخم جان و دلها درمان نخواهد آمد

عالم همه سکوت است در هجر روی دلبر

حتی ز عرش اعلی، فرمان نخواهد آمد

مست است هر دو عالم از نرگس نگاهش

ساغر سبو شکسته، پیمان نخواهد آمد

ماه منیر شبها گر رخ عیان ندارد

بر حوریان مینو، غلمان نخواهد آمد

هنگامۀ قیامت بی بودنش محال است

سکان رها کن ای نوح، طوفان نخواهد آمد

در مکتب ادیبان گر نام او نباشد

رقص سما چه معنا؟ عرفان نخواهد آمد

عاشق دلان به عشقش حنجر به دار بستند

سرها همه برفته، سامان نخواهد آمد

عالم همه رکاب و او چون نگین خاتم

چون صاحب زمان بر، دامان نخواهد آمد

یا رب هزار جمعه آمد ولی نیامد

عمر جهان به سر شد، جانان نخواهد آمد؟

ادعیه را رها کن گر مرد آسمانی،

از آسمان نیاید، باران نخواهد آمد...